NR 178

 geplaatst door Jos op 23/12/2015

Patricia heeft me juist een koffietje gebracht terwijl ik in mijn relaxzetel met nummer 178 zit. Mijn knalrood Ferrari laptopje voor mij, het bewijst me goede diensten -dank u wel Magda! – en maakt het me mogelijk om dit nieuw blogartikeltje te schrijven op een comfortabele manier. Patricia leest ondertussen de krant op haar iPad.

Er is reeds veel begankenis op de afdeling ‘internistisch dagcentrum’, maar ja, een kankerbehandeling stopt niet omdat het Kerstmis is.

 

Het is nu acht uur veertig en ik ben wachtende op de start van mijn behandeling. Bloedonderzoek is niet nodig vandaag vermits ze de vijftiende december mijn bloed hebben getest. Dus op de resultaten van het bloedonderzoek hoeven we alvast niet te wachten en kan er direct worden overgegaan tot het toedienen van de chemische cocktail zodra het mijn beurt is.

Acht uur vijftig en verpleegster Lut – trouwens een zeer vriendelijke dame – heeft me net een infuus met pre medicatie aangekoppeld., we zijn nu echt in de running. Mijn – Folfox – therapie is nu wel echt gestart. Lut waarschuwde me nog eens om zeker alle koude zaken te vermijden, zoals bijvoorbeeld iets uit de ijskast nemen zonder handschoenen, me met koud water wassen, zonder handschoenen en sjaal voor de mond buitenkomen, als ik het zo hoor krijg ik wel echt zin om de Folfox te dansen.

De vreugde kan echt niet op. Klokslag negen uur en heb net een shot cortisone ingespoten gekregen, daarna heeft ze een infuus met anti misselijkheid medicijnen aangekoppeld.

Een koffietje en een theetje later heeft de vriendelijke dame het eerste chemo infuus aangekoppeld waarvan ik reeds de eerste klachten ondervind, zoals kleine prikjes en een onprettig gevoel in mijn keel, indien dit verergert ga ik het Lut zeker melden.

Ondertussen is het nu elf uur en kijk reeds uit naar de soepbedeling want een soepje zou me nu wel smaken. De soepbedeling is bezig maar ze zijn aan de andere kant van de zaal begonnen, beseffen ze dan niet dat ik bijna uit mijn broek val van soepgoesting. Maar een geduldig man als ik kan wachten.

Twintig minuten later is de inhoud van mijn kom soep – eerlijk verdeeld tussen mij en Patricia- reeds historie. Ook is het onaangename gevoel in mijn keel samen met de soep verdwenen. Volgens Lut zouden we hier rond twaalf uur klaar kunnen zijn, dus valt de eerste dag nog wel mee dankzij het bloedonderzoek dat reeds gebeurt was.

 

Rond twaalf uur waren we thuis en sindsdien heb ik griepverschijnselen, pijnlijke en vermoeide benen, voel me redelijk suf en heb al wat geslapen maar ik voel dat deze pagina afwerken me veel meer moeite kost dan anders. Spoelde net mijn handen af met koud water en probeerde een slokje koud fruitsap maar dat valt serieus tegen.

Nu ga ik alvast terug naar bed, Patricia en ik wensen jullie nog fijne feesten!

Lees verder: Chemo-Junk