Lachende koffiekoeken

Geplaatst door Jos wo, november 04, 2015 22:00:00

Nippend aan onze verse kopjes Senseo koffie lachen er twee lekker uitziende koffiekoeken onze richting uit, we lachen even terug en krijgen beiden een moorddadige uitdrukking op ons gezicht.

Die twee bruingebakken lekkernijen zullen niet ontsnappen zoals al die anderen in de bakkersvitrine. Voor de lachertjes het goed beseffen zitten ze tussen de tanden van deze twee omnivoren. Patricia gaat voor de chocolade en ik voor de rozijnenkoek. Onze dodelijke blik verdwijnt en maakt plaats voor een voldane grimas.

Sinds de bestralingen trakteren we ons bij thuiskomst op elk een boterkoek. Dit ritueel zal eindigen na mijn laatste bestraling volgende week donderdag. Alhoewel, het is misschien beter om over een traditie te praten want tradities zijn er om in ere gehouden te worden. Sorry gewicht!

Geluksgetal vier, want zoveel pogingen waren er nodig om mij correct uitgelijnd te krijgen onder de bestraling machine. Vroeger, als kind was mijn geluksgetal zeven! Maar best dat ze onderhevig zijn aan verandering want een straalbeurtje zou wel lang duren als men zeven maal opnieuw zou gepositioneerd worden.

Vandaag was dus mijn drieëntwintigste maal en dus nog vijf te gaan. Mijn poepeke zal blij zijn als we vijf beurten verder zijn. Laatste radiotherapie beurt zou dan plaatsvinden op donderdag 12 november, 2015, volgende donderdag dus.

Foto: Jos verlaat het ziekenhuis Onze lieve vrouw te Aalst na een bestralingsbeurt.

Ook heb ik een harige -zwarte- tong van de chemotherapie, buiten stomatitis, beschadigde droge lippen, meer last van eczeem en wat psoriasis was het gedruppel van de voorbije drie weken durende cytostatica best te verdragen. Het moe zijn betert sinds de chemo is gestopt, nu bijna tien dagen.

Net een telefoongesprek beëindigd met mijn schoonbroer Marcel en het was weer zover, krampen en alle moeite van de wereld om op tijd het toilet te halen. Spurten is er in deze niet bij daar hardlopen gelijk staat aan vers ondergoed.

Lees verder Kakafonie

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

De dag van mijn echografie onderzoek

Afbeelding
Geplaatst door Jos vr, oktober 09, 2015 15:15:16 In de loop van de ochtend mezelf twee lavementen toegediend met mijn bevallige assistente Patricia om mijn rectum en het daarop aansluitende gedeelte dikke darm leeg te maken. Dit was nodig voor mijn echo-endografie onderzoek dat later op de dag zou plaats vinden. “Nota: Bij dit onderzoek schuift een specialist via de anus een slang met een kleine camera in de endeldarm. Aan deze slang is ook een echo-apparaatje gekoppeld, waarmee de endeldarm van binnenuit op een beeldscherm zichtbaar wordt gemaakt. Met behulp van endo-echografie kan de mate van doorgroei van de tumor in de wand van de endeldarm worden vastgesteld. Tevens zijn de lymfeklieren in de directe omgeving van de tumor te beoordelen.”   Enkele uren later waren we wachtende in de wachtzaal van de Gastro-enteroloog. Onverwachts werden wij beidjes door de dokter gevraagd mee te komen naar de praktijkruimte. Dat was schrikken want i
Lees meer >>

Na mijn ingreep

Afbeelding
Geplaatst door Jos di, oktober 27, 2015 12:24:35 Bij het ontwaken uit narcose had ik een niet te harden, afgrijselijke pijn in mijn onderrug. Ik probeerde de pijn te onderdrukken door met beide voeten afwisselend tegen het voeteind te drukken. Ik kronkelde met mijn ganse lichaam in de hoop de pijn te verzachten. Zo kort na de ingreep was dat een slecht idee maar pijn kan venijnig zijn en deze was van die soort. De anesthesist en een verpleegster probeerden mij in een hogere houding te manoeuvreren waarbij ze een extra kussen tegen het voeteind plaatsten, dit was een poging om de pijnpomp efficiënter te laten functioneren. Het beterde iets en ik viel uitgeput in slaap. Om half vier zag ik Patricia terug op mijn kamer, ze zat ongeduldig te wachten op haar zieke maatje. Rond de middag was haar meegedeeld dat ze mijn pijn niet onder controle kregen en was ze er niet gerust in. Totaal ben ik acht uur weggeweest voor een operatie van pakweg tw
Lees meer >>

Operatie

Afbeelding
Geplaatst door Jos do, oktober 15, 2015 10:39:02 Vijf Augustus, de dag dat ik verwacht werd voor mijn dikkedarm ingreep in het Sint Blasius ziekenhuis te Dendermonde , zijn Patricia en ik nog gaan fietsen. Het was een prachtige dag, we hebben nog een twintigtal kilometer gefietst inclusief een terrasje met een bijhorend koffietje. Terug thuis en gezeten in mijn ligstoel was het rustig afwachten tot het uur van de waarheid. Ik weet niet wat mijn trigger was maar ik was die dag echt Zen, rustiger kon haast niet. Later zou blijken dat dit gedurende mijn ganse ziekenhuisverblijf zo zou zijn. Na inschrijving in het AZ Sint Blasius te Dendermonde wandelden we naar de afdeling abdomen. Even wachten aan de verpleegstersdesk en ik kreeg een één persoonskamer toegewezen met zicht op de prachtige tuinen en room service. Deze beviel me dusdanig goed dat ik zei ‘ik neem ze!’ Twee flessen van één liter Movipreb stonden reeds op tafel, gereed om te d
Lees meer >>